Ik kan me nog goed herinneren dat er vijf maanden geleden een gevoel in me naar boven kwam wat zo ongelooflijk sterk was, waar ik simpelweg niet meer omheen kon. Het greep me in iedere cel van mijn lichaam en liet me zoveel meer voelen dan ik ooit tevoren had gevoeld. Het liet me mijn kern voelen.

Het was groots en ook beangstigend, want waar kwam dit ineens vandaan? Waardoor was het in gang gezet en vooral hoe kon ik dit gevoel van overstijgende kracht naar buiten brengen?

Nieuwe frequenties ontstonden vanuit mijn kern en ik werd volledig ondersteund en gedragen door de oneindige kosmos. Mijn ogen werden geopend als nooit tevoren. Het moment dat ik in de spiegel keek, en recht in mijn ziel keek, rolden de tranen over mijn gezicht. Was dit het meisje wat zich altijd had moeten aanpassen en nooit haar waarheid had durven spreken? Ik besefte me dat ik op dat moment mijn vleugels had gespreid en had gekozen om in te stappen op de frequentie van mijn kern, mijn echtheid, mijn vrijheid.

Met deze vleugels kon ik weer naar huis vliegen en vanuit daar neerzetten wat aan de oppervlakte wilde komen. Mijn missie als Hybrid Child. Een missie die ik lang genoeg had onderdrukt door angst voor het onbekende.

Ik weet nog goed het moment dat een aantal aliens direct achter elkaar voor mijn ogen kwamen. Het was alsof ze in de rij stonden te wachten. Ik hield mijn adem diep in, omdat ik niet wist wat ze zouden gaan doen. Totdat ik voelde dat ze alleen hun liefde wilden verspreiden. Mijn angst wilden wegnemen. Ze lieten me hun pure liefde voelen door me alleen maar aan te kijken, door er te zijn. Mijn angst maakte op dat moment plaats voor volledige acceptatie en omarming van deze intelligente hogere wezens.

En iedere keer blijf ik me verbazen over hoe diep dit gaat. Het voelt als oneindig.

Steeds mag ik een stapje verder gaan en leer ik meer over hoe zij werken door wat ze mij laten zien.

Als Hybrid child heb ik er voor gekozen om te werken met ‘twee werelden’, om het DNA van de andere wereld in me te laten vermengen zodat ik die brug kan zijn. Ik heb ervoor gekozen om te leven in een driedimensionale wereld zodat ik de kern van mensen omhoog mag trekken met al haar krachtige lichtstralen. Alléén de kern kan de juiste lichtstralen van vrijheid naar buiten laten schijnen waardoor je zult voelen dat je oneindig wordt gedragen door de kosmos om wie jij werkelijk bent.

Dát is mijn Global Mission. De brug zijn zodat de kern vrij komt en haar licht mag laten schijnen en er mag zijn.

Liefs, Ilona