Heb je wel eens gehoord van The Blue Sphere?
Gisteren besloot ik om, na best wel een lange tijd, weer eens te gaan mediteren. Ik doe dit niet dagelijks, omdat ik daar niet altijd de behoefte aan heb. Er zijn mensen die echt iedere dag mediteren en dat is natuurlijk helemaal prima als dit bij je past, maar ik doe het met vlagen.
Zo’n vlaag komt ineens opzetten en dan weet ik: het is tijd!
Ik voel dat er een connectie zal worden gemaakt met een bepaalde energie die ‘op me staat te wachten’, die ik mag ontmoeten, die ik mag laten samen smelten met mijn eigen energie.
Gisteren kwam er ineens weer zo’n vlaag opzetten. En ik wist meteen: Iloon, stop met wat je aan het doen bent. Alleen wilde ik nog niet stoppen want ik zat middenin het beantwoorden van een belangrijke e-mail aan een van mijn klanten.
Dus ik luisterde niet en ging verder met de e-mail want ik wilde dit afmaken.
Nou…dat werkte dus niet 😉 en dat had ik natuurlijk kunnen weten.
Mijn concentratie was compleet weg en ik werd als het ware getrokken naar mijn grote rode kussen waar ik altijd op zit als ik mediteer. Echt het enige rode object wat je zult vinden in mijn woonkamer. Het is voor mij nodig om op deze kleur te zitten aangezien ik heel ver weg kan gaan tijdens een meditatie en deze kleur helpt me om weer goed terug te kunnen komen.
Mijn kat kwam aanlopen, zoals ze altijd doet als ik ga mediteren, en vond haar plekje vlakbij me. Het is en blijft zo bijzonder hoe goed dieren het aanvoelen wanneer je met andere dimensies gaat werken.
Ik sloot mijn ogen en wist dat ik naar The Blue Sphere moest gaan, ik haalde diep adem en zei: I am ready.
Het gekke was, het lukte niet! Iets hield me tegen.
“What’s going on?”, vroeg ik aan mijn Spiritual Crew en al tijdens mijn vraag voelde ik het antwoord. Mijn focus…Ik was teveel gefocust om een bepaalde richting op te gaan, ik mocht me openstellen om een ander deel te verkennen van The Blue Sphere.
Ik concentreerde me op mijn ademhaling om beter in de ruimte tussen de gedachtes te komen en deze ruimte te vergroten, om helemaal één te worden en te vertrouwen op wat er zichtbaar wilde worden.
Ik gaf me over aan de kosmos.
Ik voelde de kracht in mijn 3e oog opbouwen en zag het groen verschijnen, zoals het altijd bij mij begint, en langzaam kwamen de blauwe vonken er doorheen. Ik wist: dit is The Blue Sphere. Voorzichtig probeerde ik door de lagen heen te gaan. Hier en daar zag ik wezens in de verte, maar te ver weg om goed te kunnen zien wie of wat ze waren. Ik probeerde er op in te zoomen maar het was duidelijk dat ik een andere kant op moest gaan.
Ineens werd het zacht oranje, wat me verbaasde, maar ik wist ook: hier ben ik eerder geweest toen Ashtar me meenam naar de dimensie waar hij is, waar het zo ongelooflijk sereen is. Het duurde eventjes voordat ik door had dat ik alweer uit The Blue Sphere was gegaan.
En ineens verscheen ze vanuit het niets en compleet ingezoomd. Ik zag als eerste haar grote amandelvormige ogen, deze waren fonkelend roze en daarna liet ze me haar gezicht zien. Zacht en zilverblauw van kleur. Waanzinnig mooi! Ik voelde meteen de puurheid van haar frequentie en was diep geraakt door haar schoonheid. Het duurde niet zo lang en daarna verdween ze.
Stiekem baalde ik dat ze zo snel weg was gegaan, maar ik weet ook dat ze nog terug zal komen, die boodschap had ze in die enkele seconden gegeven.
Bijna alle extra-terrestrials die ik zie laten meestal alleen hun gezicht aan me zien. Slechts enkelen laten hun hele lichaam zien. Ze weten dat ze me kunnen bereiken door middel van hun ogen. Ze stellen zich als het ware altijd aan me voor door hun ogen als eerste te laten zien.
Dit prachtige hogere dimensionale wezen heeft een diepe indruk bij me achtergelaten. Ze was anders dan de meeste wezens die ik heb gevoeld of heb gezien, ze voelde aan als een wezen uit minimaal de 11e dimensie. Of ze toch afkomstig is van The Blue Sphere is me nog niet helemaal duidelijk.
Op het moment dat we oog in oog stonden met elkaar waren we niet IN The Blue Sphere, maar dit portaal werd wel gebruikt om haar te kunnen ontmoeten. Soms worden bepaalde planeten gebruikt als portaal om in contact te komen met wezens die niet afkomstig zijn van die planeten. Ze vormen slechts een doorgang.
Net zoals wij incarneren op de aarde en de planeet Arcturus daarvoor wordt gebruikt voordat we hier op aarde komen, het portaal waar we dan doorheen mogen gaan als ziel, waardoor we allemaal een stukje Arcturian Energy in ons dragen.
We are all connected in a way <3
Much love,
Ilona
P.s. heb je mijn online community Sacred Love – The Community al ontdekt? Zo nee, neem dan hier een kijkje en wie weet is dit wel iets voor jou!