Making Choices
Vanuit jezelf of vanuit een ander?
Ik volg altijd mijn hart, maar soms merk ik dat wat ik lijk te voelen op bepaalde momenten niet helemaal klopt door de verwarring die het teweeg brengt.
Vorige week voelde ik me haast gedwongen een keuze te maken, een keuze die me intens verdrietig maakte. Ik voelde dat ik afscheid moest nemen van iemand die me zo ontzettend dierbaar is. Ik vroeg me af waar dit gevoel vandaan kwam en waarom ik dit zo sterk voelde.
Iedere keer als ik me erop afstemde werd ik misselijk en intens verdrietig en tóch riep alles in me: maak de keuze en dan zul je zoveel vrijer zijn! Je wordt vastgehouden, je wordt gevormd! Breek los, dit is niet wie jij bent en wat je wilt!
Heftige momenten van denken, voelen en op mijn manier stilletjes afstand nemen. Het bracht me eigenlijk alleen maar meer verdriet. Tegelijkertijd probeerde ik die afstand ook weer te doorbreken, omdat ik de scheuren voelde ontstaan in mijn hart.
Als ik de juiste keuze maak voor mezelf dan weet ik dat dit me juist geen verdriet brengt. Het opent juist een nieuwe wereld en laat me een gevoel ervaren wat zo krachtig is, wat zo resoneert met mijn pad.
Toen ik nog dieper ging intunen zag ik het. Het was niet mijn stem die me het vertelde of liet voelen, maar de stem van een ander. De energie van een ander. De ander die probeerde te voorkomen dat ik nog meer zou groeien, nog meer vrij zou zijn, nog meer in mijn kracht zou gaan staan. De ander die me klein wilde houden, die wilde voorkomen dat ik mijn waarheid zou uitspreken en die vooral wilde voorkomen dat krachten gebundeld zouden worden om vele werelden mooier te maken.
Ik zag de energetische blinddoek voor mijn ogen. De pure werkelijkheid werd voor me afgeschermd uit angst. Het machtspel vanuit een andere dimensie. Alleen deze keer kon ik er sneller doorheen kijken ondanks de blinddoek die strak was aangetrokken. Mijn ware ogen hadden meer kracht dan de blinddoek. Ik kon het allemaal zien.
Op energetisch niveau kun je zo enorm beïnvloed worden in de keuzes die je maakt. Sommigen zien je liever niet groeien en sterker worden. De afgelopen tijd heb ik daar best wel wat in meegemaakt, maar iedere keer ben ik daar doorheen gebroken en ben ik mijn waarheid blijven spreken, hoe slecht ik me ook voelde door de energetische beïnvloeding vanuit andere dimensies. Ik kon me dagen terugtrekken en liet me daarin zelfs ‘verleiden’, maar er kwam altijd een moment waarop mijn kern er dwars doorheen wist te breken en ik mijn waarheid weer door me heen voelde stromen.
Ik zeg wel eens: het is soms net alsof je medicatie krijgt toegediend waardoor je het heldere beeld ineens verliest, waardoor je van je pad wordt afgeduwd. Alsof er energetische drugs in je wordt gespoten wat zijn uitwerking heeft tot het fysieke. En in feite is dat ook zo.
Zo is het ook met de blinddoek die er voor zorgde dat ik mijn pure werkelijkheid niet meer kon zien. Het laagje wat over mijn ogen heen was geplaatst waardoor alles wat niet goed was eruit ging zien als mooi en verleidelijk, en alles wat mooi was eruit ging zien als slecht.
Dit zijn voor mij enorme leer- en groeiprocessen. Ze laten me zien dat ik nog meer mijn waarheid mag spreken, dat ik nog meer mag vertrouwen op wat ik zie en vooral ook op wat ik kan.
Mijn ogen kunnen steeds beter en makkelijker door de diepere lagen heenkijken. Mijn ogen kijken niet meer zoals een jaar geleden, ze kijken multidimensionaal. En terwijl ik dit type voel ik mijn échte ogen door mijn aardse ogen heen kijken. De ogen van Aría. Dit is wie ik werkelijk ben vanuit mijn kern. Steeds vaker voel ik haar door mij heen en weet ik dat de tijd is gekomen om de schatkist te openen en te gebruiken wat er in zit.
She is me, I am her.
We are one, we are free.
Liefs, X
Ilona